Beoordelen en bekwaamverklaren

Formatieve en summatieve toetsing

Bij toetsing is er een onderscheid in formatief en summatief toetsen.  Formatieve toetsen zijn onderdeel van het leerproces. Ze geven je een beeld van waar je je in je ontwikkeling bevindt gerelateerd aan de doelen die zijn beschreven in de stagebeschrijvingen en KBA’s. Het uitgangspunt in de opleiding is dat de toetsing ontwikkelingsgericht is. Over de voortgang in je ontwikkeling krijg je feedback en beoordelingen aan de hand van verschillende (toets-)instrumenten. Dit zijn bijvoorbeeld: korte praktijkbeoordelingen (KPB’s), Critically Appraised Topics (CAT’s), referaten, voordrachten, kennistoetsen etc. Een beschrijving van de verschillende instrumenten vind je in NEURON2. In de stagebeschrijvingen en de beschrijvingen van de KBA’s vind je informatie over welke instrumenten je in die specifieke context kunt gebruiken. De resultaten neem je op in je e-portfolio.

Om na te gaan of je een onderdeel voldoende beheerst wordt een summatieve toets gebruikt. Met een voldoende beoordeling voor een summatieve toets geven beoordelaars aan dat je voldoet aan de eisen. Een voorbeeld van een summatief toetsmoment in de opleiding is: het oordeel van de opleidingsgroep of je een bekwaamverklaring op niveau 4 ontvangt.  Ook de geschiktheidsbeoordeling aan het einde van elk opleidingsjaar en de eindbeoordeling bij afronding van je opleiding zijn voorbeelden van summatieve toetsen.  

 

 

De opleiding is gericht op groei in zelfstandigheid ofwel ‘bekwaamheid’ in het uitoefenen van beroepsactiviteiten. De groei naar zelfstandigheid verloopt in verschillende fasen, van beginner (‘novice’), via gevorderde (‘advanced’) naar  bekwaam (‘competent’). 

Groei in bekwaamheid (Dreyfus & Dreyus, 1986 ten Cate et al)

Naarmate je meer ervaring hebt opgedaan en dus bekwamer bent, heb je minder supervisie nodig. Er worden 5 supervisieniveaus onderscheiden:

Bekwaamheidsniveau gekoppeld aan de aard van de supervisie